เศรษฐกิจที่ดีต้องมีลักษณะที่สามารถสร้างความเจริญรุ่งเรืองและความเป็นอยู่ที่ดีให้กับประชาชนทั้งส่วนตัวและสังคมโดยรวมได้ดังนี้: การเติบโตทางเศรษฐกิจที่ยั่งยืน: เศรษฐกิจที่ดีควรมีการเติบโตที่มั่นคงและยั่งยืนตลอดระยะเวลา ไม่ใช่เพียงการเติบโตแบบชั่วคราวที่มากโดยชั่วขณะเท่านั้น การพัฒนาอย่างยั่งยืนต้องพึงพอใจความต้องการของประชาชนทั้งในส่วนของคุณภาพชีวิตและโอกาสในการเติบโตต่อยอดในอนาคต ความเท่าเทียมและความยุติธรรมทางสังคม: เศรษฐกิจที่ดีควรสนับสนุนให้มีความเท่าเทียมในโอกาสในการเข้าถึงทรัพยากรและโอกาสทางเศรษฐกิจ ไม่ควรมีความต่างกันในระดับความเจริญทางเศรษฐกิจที่เกินไประหว่างบุคคลหรือกลุ่มต่างๆ ในสังคม การสร้างองค์กรทางเศรษฐกิจที่แข็งแกร่งและยืดหยุ่น: การสนับสนุนให้ธุรกิจและองค์กรมีความแข็งแกร่งในการดำเนินกิจการและยืดหยุ่นต่อการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในตลาดและสังคม เช่น การสนับสนุนให้ธุรกิจเล็กและกลุ่มชนมีโอกาสในการเข้าถึงทรัพยากรและการฝึกอบรม การจัดการทรัพยากรที่มีประสิทธิภาพ: เศรษฐกิจที่ดีควรมีการจัดการทรัพยากรที่มีประสิทธิภาพ เช่น การใช้พลังงานและสิ่งของที่มีประสิทธิภาพ การลดการสร้างประโยชน์ต่อสิ่งแวดล้อม และการพัฒนาทรัพยากรทางเศรษฐกิจเพื่อส่งเสริมความยั่งยืน ความเป็นอยู่ที่มั่นคงและความมั่งคั่งส่วนตัว: เศรษฐกิจที่ดีควรสร้างความมั่งคั่งและความเป็นอยู่ที่มั่นคงให้กับประชาชน โดยการสนับสนุนให้มีงานทำและรายได้ที่มั่นคง การให้ความสำคัญกับการศึกษา การสุขภาพ และความเป็นอยู่ที่มั่นคงทางสังคม ส่วนคำตรงข้ามกับเศรษฐกิจดีก็คือคำว่า “เศรษฐกิจซบเซา” ซึ่งเรามักจะใช้เพื่ออธิบายเศรษฐกิจที่มีประสิทธิภาพต่ำหรือไม่สามารถเติบโตได้ตามความต้องการหรือความสมัพันธ์ของทรัพยากรที่มีอยู่ในสังคม เครื่องช่วยฟังคนหูหนวก ซึ่งเป็นผลมาจากปัญหาหลายประการ เช่น การขาดแคลนทรัพยากรทางเศรษฐกิจ เทคโนโลยีที่ล้าสมัย ความขาดแคลนทางการศึกษาและสุขภาพ และปัญหาทางสังคมที่มีผลต่อการพัฒนาทางเศรษฐกิจของประเทศหรือภูมิภาคนั้นๆ เศรษฐกิจซบเซามักจะมีลักษณะเป็นอย่างนี้: การขาดแคลนทรัพยากร: อาจเป็นเช่นการขาดแคลนแรงงานที่มีความรู้และทักษะที่เพียงพอต่อความต้องการของตลาด หรือขาดแคลนสถานที่เพื่อการลงทุนหรือพัฒนาทางเศรษฐกิจอื่นๆ ความยากลำบากในการเข้าถึงเทคโนโลยี: ชุมชนหรือภูมิภาคที่มีการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตหรือเทคโนโลยีสารสนเทศน้อย ทำให้ภาคธุรกิจและสังคมมีความขัดข้องในการพัฒนาเชิงเศรษฐกิจ ความยากลำบากในการเข้าถึงการศึกษาและบริการสุขภาพ: การขาดแคลนการศึกษาและบริการสุขภาพที่เพียงพอสำหรับประชากร ทำให้มีความขัดข้องในการพัฒนาทางเศรษฐกิจและชุมชนในระยะยาว ในสถานการณ์ที่เศรษฐกิจซบเซา การพัฒนาทางเศรษฐกิจและสังคมอาจมีความลำบากและต้องการการแก้ไขปัญหาหลายประการเพื่อเสริมสร้างพื้นฐานทางเศรษฐกิจและสังคมให้เข้มแข็งขึ้น